(By przejść do bloga, kliknij w obrazek)
FRAGMENT
Dziewczyna opadła na jedno z krzeseł w holu przed salą w której leżał jej ojczym. Właśnie wyszła od lekarza, a on niestety nie miał dla niej dobrych informacji. Oznajmił brunetce, że jeśli jej ojciec nie wybudzi się w ciągu kilku dni może pozostać w śpiączce przez następne kilka lat, a zmiany które zaszły w jego mózgu przez wypadek mogą być nieodwracalne.
Całe to zamieszanie ją podłamało. Najpierw beznadziejna sprawa z Maxem, teraz Gordon który już kolejny dzień nie może wybudzić się ze śpiączki.
Była wytrzymałą osobą, ale wtedy nie miała bladego pojęcia, co robić. Za bardzo skupiła się ostatnio nad użalaniem się nad sobą. Nie zauważała problemów bliskich, ani tego co działo się dokoła niej. Patrzyła egoistycznie tylko na swój czubek nosa.
Czy naprawdę musiała stać się jakaś tragedia, żeby mogła się ocknąć?
Miała wielką ochotę rzucić to wszystko w cholerę i uciec, zapaść się pod ziemię, zapomnieć o wszystkim i zacząć swoją historię od nowa. Z czysta kartą. Z wolną głową.
A na dodatek z każdym dniem kochała go coraz bardziej, choć broniła się przed tym tak bardzo, jak tylko mogła. Myślała, że przez to całe zamieszanie uczucie do niego już wygaśnie. Sądziła, że rozłąka pomoże, lecz jedynie pogorszyła całą sytuację.
Gdy po dłuższej chwili zadumy weszła do sali szpitalnej jej bracia spali oparci o siebie, a zapłakana Simone rozmawiała z Gordonem, a może raczej prowadziła monolog w nadziei, że usłyszy i szybko się obudzi.
autor: Gucia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz